نیروهای واندروالس

نیروهای واندروالس را می توان در سه دسته قرار داد:

۱- برهم کنش های دو قطبی- دو قطبی

۲- برهم کنش های دو قطبی: دو قطبی القایی

۳- نیروهای پراکنشی یا London

نیروهای واندروالس و برهم کنش های دو قطبی- دو قطبی

دو اتم با الکترو نگاتیویته متفاوت می توانند همدیگر را جذب کنند.

حاصل ضرب اختلاف بار یک دو قطبی در فاصله بارهای آن ممان دو قطبی نامیده می شود.

مقدار برهم کنش دو قطبی- دو قطبی به ممان دو قطبی ها فاصله دو قطبی ها از هم و دما بستگی دارد.

نیروهای واندروالس و برهم کنش های دو قطبی: دو قطبی القایی:

این برهم کنش ها بین یک دو قطبی و یک مولکول غیر قطبی یا خنثی دیده می شود.

این نیروها نتیجه تبدیل مولکول خنثی به یک دو قطبی القایی بر اثر میدان الکتریکی یک دو قطبی دائمی هستند.

این نیروها به ممان دو قطبی ها، قطبش پذیری آنها و فاصله دو قطبی ها از هم بستگی دارد.

نیرو های پراکنشی یا London:

این نیروها به دلیل حرکت چرخشی الکترون ها در اربیتال ها و تشکیل دو قطبی های لحظه ای ایجاد می شوند.

این نیروها به قطبش پذیری مولکول ها فرکانس نوسان اتم ها و فاصله مولکول از هم بستگی دارند.

پیوندهای هیدروژنی:

این نیروها، بین هیدروژن یک مولکول و یک اتم الکترو نگاتیویته قوی (فلوئور – اکسیژن- نیتروژن و کلر) ذر مولکول مجاور برقرار می شود.

این نیروها در چسبندگی به سطوح غنی از گروههای هیدروکسیل مانند سرامیک ها و سطوح فلزی نقش اساسی ایفا می کنند.

پیوند هیدروژنی بین اتم‌های هیدروژن و اتم‌هایی که الکترونگاتیوی بالایی دارند شکل می‌گیرد.

این پیوندها می‌توانند بین ملکول‌های مختلف یا بین اتم‌های مختلف یک مولکول (درون مولکولی) ایجاد شوند.

پیوند هیدروژنی (۵-۳۰ kj/mol) از پیوندهای یونی و کووالانس ضعیفتر است. این نوع پیوند شیمیایی در هر دو نوع مولکول‌های غیر آلی (مانند آب) و آلی (مانند DNA) دیده می‌شود.