تمیزکاری با سطوح فلزات با اسید و یا اسیدشویی کاربرد خاص خود را در صنعت دارد.
با استفاده از انواع مختلف اسید عمل اسیدشویی انجام می شود.
با تمیزکاری سطوح فلزات با اسید می توان اکسیدهای سطحی را حذف و مواد غیرمحلول را حل کرده و از بین برد.
اسیدهای معدنی قوی نظیر اسید کلریدریک، اسید سولفوریک و اسید نیتریک بیشترین کاربرد را در این زمینه دارند.
برخی اسیدهای آلی نظیر اسید سیتریک، اسید اگزالیک، اسید استیک، اسید تارتاریک جایگاه خاص خود را دارند.
این اسیدها در حذف رسوبات و آلاینده ها با کمک اسیدشویی (Pickling) دارند. زیرا قابلیت تمیزکاری خاص و قابل توجهی از خود نشان می دهند.
اسیدشویی و یا تمیزکاری با استفاده از اسید فقط جهت حذف اکسیدها نیست.
در مواردی همچون متالوگرافی فلزات غیرآهنی، اسیدهایی چون اسید فسفریک کاربرد دارد.
بر این اساس این فرآیند به دو روش حذف اکسیدها و آلاینده ها و یا حذف یک لایه حساب شده از قطعه کار کاربرد دارد.
به عنوان مثال سطوح تجهیزات ضد زنگ می باید پس از جوشکاری پیکلینگ گردد.
مزیت های تمیزکاری سطوح فلزات با اسید
- با انتخاب فرمول اسید مورد استفاده می توان طیف وسیعی از فلزات آهنی و غیرآهنی را به وسیله این روش تمیزکاری نمود.
- تجهیزات و امکانات مورد نیاز جهت انجام بسیار ساده بوده و کاملاً ارزان قیمت هستند.
- قیمت تمام شده کار معمولاً پایین بوده و پروسه انجام آن دشواری خاصی ندارد.
- با توجه به سایز قطعات و شکل هندسی آن ها این روش سازش پذیر بوده و تنها کافی است سایز مخزن غوطه وری تغییر یابد.
- جهت انجام تمیزکاری در حجم کم، زیاد و یا به صورت مداوم و نیمه مداوم کاربرد دارد.
محدودیت های تمیزکاری سطوح فلزات با اسید
- امکان بروز تردی سطح فلزات در مواردی که فولاد در اثر عملیات حرارتی در سطح بالایی از تنش قرار دارد.
- حدود ۳ % از فلز پایه سطح در هنگام تمیزکاری به هدر می رود. در صورتیکه فلز گران قیمت باشد این مورد حائز اهمیت است.
